Sri Devi Bagavatham-2
Chapters
అథ చతుర్థో೭ధ్యాయః సూత ఉవాచః తతః సర్వే సురగణా మహేంద్రప్రముఖా స్తదా | పద్మయోనిం పురస్కృత్య రుద్రం శరణ మన్వయుః. 1 ఉపతస్థుః ప్రణతిభిః స్తోత్రైశ్చారు విభూతిభిః | దేవదేవం గిరిశయం శశిలోలిత శేఖరమ్‌. 2 దేవా ఊచుః ః జయ దేవ గణా ధ్యక్ష ఉమాలాలిత పత్కజ | అష్టసిద్ధి విభూతీనాందాత్రే భక్త జనాయతే. 3 మహామాయా విలసిత స్థానాయ పరమాత్మనే | వృషాంకాయామరేశాయ కైలాసస్థితిశాలినే. 4 అహిర్బుధ్న్యాయ మాన్యాయ మనవే మానదాయినే | అజాయ బహురూపాయ స్వాత్మారామాయ శంభ##వే. 5 గణనాథాయ దేవాయ గిరిశాయ నమో೭స్తుతే | మహావిభూతిదాత్రేతే మహావిష్ణు స్తుతాయ చ. 6 విష్ణుహృత్కంజవాసాయ మహాయోగరతాయ చ | యోగ గమ్యాయ యోగాయ యోగినాంపతయే నమః 7 యోగీశాయ నమస్తుభ్యం యోగానాం ఫలదాయినే | దీనదానపరాయాపి దయాసాగర మూర్తయే. 8 ఆర్తి ప్రశమనాయోగ్ర వీర్యాయ గుణమూర్తయే | వృషధ్వజాయ కాలాయ కాలకాలాయతే నమః 9 సూత ఉవాచ ః ఏవం స్తుతః స దేవేశో యజ్ఞ భుగ్బిర్వృషధ్వజః | ప్రాహగంభీరయా వాచా ప్రహసన్విబుధర్షభాన్‌. 10 శ్రీ భగవానువాచః ప్రసన్నోహం దివిషదః స్తోత్రేణోత్తమ పూరుషాః | మనోరథం పూరయామి సర్వేసాం దేవతర్షభాః 11 దేవా ఊచుః : సర్వ దేవేశ గిరిశ శశిమౌళివిరాజిత | ఆర్తానాం శంకరస్త్వంచ శం విధేహి మహాబల. 12 పర్వతో వింధ్యనామాస్తి మేరు ద్వేష్టామహోన్నతః | భానుమార్గనిరో ద్ధాహి సర్వేషాం దుఃఖ೭దోనఘ. 13 నాలుగవ అధ్యాయము శ్రీదేవీ చరితము సూతు డిట్లనెను : ఆ తర్వాత నింద్రాది దేవత లెల్లరును బ్రహ్మను పురస్కరించుకొని శివుని శరణు వేడిరి. వారు సవినయముగ పెక్కు విధములైన సతులతో నుతులతో చంద్రసేఖరుడు- గిరీశుడు నగు దేవదేవుని ప్రార్థించిరి. దేవత లిట్లనిరి ః గణాధ్యక్షా ! పార్వతీ సేవిత పాదపద్మా ! భక్తులకు అష్టసిద్ధు లొసంగు మహాదేవా ! నీకు జయమంగళ మగుత. మహామాయను గూడి విలసిల్లు పరమాత్మా ! వృషభవాహనా ! అమరేశ్వరా ! కౌలాసవాసా ! అహిర్బుధ్న్యా! మాన్య! మను! మానదా ! అజ! బహురూపా !స్వాత్మారామా ! శంభూ ! గణనాథా ! దేవా ! గిరిశా ! నీకు నమస్కారములు. మహావిభూతి దాయకా ! మహావిష్ణు సన్నుతా ! విష్ణురూపా ! విష్ణు హృదయ కమలవాసా ! మహాయోగరతా ! యోగగమ్యా ! యోగరూపా ! యోగీశా! నీకు నమస్కారములు. దేవ! యోగివర్యా! యోగిఫలదాయకా! దయాసాగరమూర్తి! దీనదయాపరా! నీకు నమస్కారములు. దేవా! యోగివర్యా! యోగిఫలదాయకా! దయాసాగరమూర్తి ! దీనదయాపరా! నీకు నమస్కారములు. దేవ ! ఆర్తిని బాపుదేవా!ఉగ్రవీర్యా! గుణనిధానా !వృషభధ్వజా ! కాల! కాలకాలా!నీకు నస్కారములు దేవా! సూతుడిట్లననెను ః అని దేవతలు-దేవేశుడు -యజ్ఞభోక్త- వృషభధ్వజుడగు శివుని సన్నుతించిరి. అపుడు శివుడు నవ్వుచు గంభీరముగ దేవతలతో నిట్లు పలికెను. తద్వృద్ధిం స్తంభ##యేశాన సర్వకల్యాణకృ ద్బవ | భాను సంచారరోధేన కాలజ్ఞానం కథం భ##వేత్‌. 14 నష్టస్వాహా స్వధాకారే లోకేశః శరణం భ##వేత్‌ | అస్మాకం చ భయార్తానాం భవానేవ హిదృశ్యతే. 15 దుఃఖనాశకరో దేవ ప్రసీద గిరిజాపతే | శ్రీభగవానువాచః నా೭స్మాకం శక్తిరస్తీహతద్వృద్ధి స్తంభ##నే సురాః. 16 ఇమమేవం వదిష్యామో భగవంతం రమాధవమ్‌ | సోస్మాకం ప్రభు రాత్మాచపూజ్యః కారణరూపధృక్‌. 17 గోవిందో భగవాన్విష్ణుః సర్వకారణః కారణః | తం గత్వా కథయిష్యామః స దుఃఖాంతో భవిష్యతి. 18 ఇత్యేవ మాకర్ణ్య గిరీశభాషితం దేవాశ్చసేంద్రాః నపయోజ సంభవాః | రుద్రం పురస్కృత్య చ వేపమానా వైకుంఠలోకం ప్రతి జగ్మురంజసా. 19 ఇతి శ్రీదేవీ భాగవతే మహాపురాణ దశమస్కంధే చతుర్థో೭ధ్యాయః భగవాను డిట్లనియెను. ః ఉత్తమ పురుషులగు దేవతలారా ! మీ స్తోత్రమునకు ప్రసన్నుడనైతిని. మీ యెల్లర కోరిక లీడేర్పగలను. దేవత లిట్లనిరి ః సర్వదేవేశా ః గిరిశా ః చంద్రశేఖరా ! మహాబలా! ఆర్తుల యార్తి బావు దేవ ! మాకు మేలు వెల్గుబాట చూపించుము. వింధ్య మను పర్వతము మేరువుతో పోటీపడి యెత్తుగ పెరిగి సూర్యగమనమున కడ్డు నిలిచెను. అది యెల్లరికి బాధ గల్గించుచున్నది. ఈశానా ! అనఘా ! దాని పెరుగుదల నాపుము. మేలు చేకూర్చుము. సూర్యూని గమన మాగినచో కాలము తెలియబడదు గదా. లోకమునందు స్వాహా స్వధాకారము లాగిపోయెను. ఇక మాకు దిక్కెవ్వరయా ! మా బోటి భయార్తులకిక నీవే దిక్కు. గిరిజాపతీ ! దేవా దయ జూడుము ! మా దుఃఖము బాపుము ! భగవాను డిట్లనెను ః దేవతలారా! దాని పెరుగుదల నాపుటకు నాకు శక్తి చాలదు. ఇదంతయును విష్ణు భగవానునితో తెలపుదము. మనకెల్లరికి ఆత్మ- ప్రభువు-పూజ్యుడు-కారణరూపుడతడే. గోవిందుడు - భగవానుడు - విష్ణువు - సర్వకారణ కారణుడు -అతనిని జేరి యంతయు నివేదించుదము. అతడీ యాటంకము తొలగింపగలడు. అను శివుని మాటలను దేవతలు ఇంద్రుడు బ్రహ్మ వినిరి. వారు త్వరితముగ రుద్రుని పురస్కరించుకొని భయముతో వైకుంఠధామ మరిగిరి. ఇది శ్రీదేవీ భాగవత మహాపురాణమందలి దశమ స్కంధమున నాల్గవ యధ్యాయము.