ஸூர்யனுக்குத் தாம் உபதேசித்து, அப்புறம் இக்ஷ்வாகு பரம்பரையில் தொடர்ந்து உபதேசிக்கப்பட்டு வந்த யோகம் காலக்ரமத்தில் சைதில்யம் அடைந்துவிட்டது (சிதிலமாகி விட்டது) என்று பகவான் அர்ஜுனனிடம் சொல்லி, “அதை பக்தனும் ஸகாவுமான உனக்கு உபதேசித்துப் புத்துயிர் கொடுக்கவே நான் வந்திருக்கிறேன்” என்று கீதோபதேசம் செய்தார். அர்ஜுனனைப் சாக்காக வைத்து லோகம் முழுவதற்கும் உபதேசம் செய்தார்.

இமம் விவஸ்வதே யோகம் ப்ரோக்தவான்-அஹம்-அவ்யயம் |

விவஸ்வான் மநவே ப்ராஹ மநுரிக்ஷ்வாகவே (அ)ப்ரவீத் ||

ஏவம் பரம்பரா ப்ராப்தம் இமம் ராஜர்ஷயோ விது: |

ஸ காலேநேஹ மஹதா யோகோ நஷ்ட: பரந்தப ||

ஸ ஏவாயம் மயா தே (அ)த்ய யோக: ப்ரோக்த: புராதந: |

பக்தோ (அ)ஸி மே ஸகா சேதி ரஹஸ்யம் ஹ்யேதத்-உத்தமம் || (IV 1-3)

[“இந்த அழிவில்லாத யோகத்தை நான் ஸூர்யனுக்கு உபதேசித்தேன். ஸூர்யன் மநுவுக்கு உபதேசித்தான். மநு இக்ஷ்வாகுவுக்கு உபதேசித்தான்.
இவ்விதம் வம்ச பரம்பரையாக வந்த இதனை ராஜரிஷிகள் அறிந்திருந்தனர். எதிரிகளை தபிக்கச் செய்பவனே (அர்ஜுனா)! நெடுங்காலப் போக்கில் அந்த யோகம் இவ்வுலகில் நஷ்டமடைந்தது (நலிவுற்றது) . நீ எனக்கு பக்தன்; தோழனாகவும் இருக்கிறாய்! அப்புராதன யோகமே இன்று என்னால் உனக்கு எடுத்துரைக்கப்பட்டது. இது உத்தமமான ரஹஸ்யம் அன்றோ!”]

பகவான் இங்கே சொல்லும் யோகம் கர்மயோகம் அதைத்தான் பஹுகாலமாக ராஜரிஷிகள் பரிபாலித்து வந்து, க்ருஷ்ணர் காலத்தில் அது சைதில்யமாயிருந்ததால் அவர் மறுபடி ராஜகுலத்தைச் சேர்ந்த அர்ஜுனனுக்கு அதை உபதேசித்துப் புனருத்தாரணம் செய்வதாகச் சொல்கிறார். கீதையின் immediate context-ஐப் பார்த்தால் இப்படித் தெரியும். ஆனால் இதற்கு முதலத்யாய ஆரம்பத்தில் — இங்கே கர்ம யோகத்தைத் தாம் ஆதியில் ஸூர்யனுக்கு உபதேசித்ததாகச் சொன்னமாதிரியே — “ஞான யோகம், கர்மயோகம் என்ற இரண்டையும் நான் முறையே ஸாங்க்யர்கள் என்கிற ஸந்நியாஸிகளுக்கும், யோகிகள் என்கிற நிஷ்காம்ய கர்மமார்க்கிகளுக்கும் உபதேசித்திருக்கிறேன்” என்றும் சொல்லியிருக்கிறார்.

லோகே (அ)ஸ்மிந் த்வி-விதா நிஷ்டா புரா ப்ரோக்தா மயா (அ) நக |

ஞாநயோகேந ஸாங்க்யாநாம் கர்மயோகேந யோகிநாம் || (III-3)

ஆகையால் ப்ரவ்ருத்திக்காரர்களுக்கான கர்ம யோகத்தை மட்டுமின்றி, நிவ்ருத்திக்காரர்களுக்கான ஞான யேகத்தையும் புனருத்தாரணம் செய்யத்தான் க்ருஷ்ணர் அவதாரம் எடுத்திருக்கிறாரென்று தெளிவாகிறது. இவ்விரண்டு யோகங்களென்றால் ‘எல்லா யோகமும் அடங்கலாக’ என்றே அர்த்தம்! எதுவானாலும் ப்ரவருத்தி நிவ்ருத்தி என்ற இரண்டிலொன்றின் கீழ் வந்துதானே ஆக வேண்டும்

இக்ஷ்வாகுவிலிருந்து வழிவழி வந்ததாக அவர் சொன்ன அந்த ராஜரிஷிகள்கூட ப்ரவ்ருத்தி தர்மத்தை கர்ம யோகமாக மெருகேற்றி உபதேசித்தபோது அது எதிலே கொண்டு சேர்த்ததோ அந்த நிவ்ருத்தி தர்மத்தை, அதாவது ஞான யோகத்தைப் பற்றியும் ஓரளவாவது உபதேசிக்காமல் மொட்டையாக நிறுத்தியிருக்கமுடியாது. அவர்கள் ஸமாசாரம் எப்படி வேண்டுமானால் இருக்கட்டும். பகவான் (க்ருஷ்ணர்) நிச்சயம் ப்ரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தி இரண்டையும் தான் புது ஜீவன் உண்டாக்கி உத்தரணம் பண்ணினார். கீதையில் அவர் ஸகல யோகங்களையும்தானே சொல்லிக் கொண்டு போயிருக்கிறார்? ஆனாலும் அவரது உபதேசம் ஆரம்பிப்பதும் ஞானிகளுக்கேயான ஸாங்க்ய யோகம், முடிவதும் மோக்ஷ ஸந்நியாஸ யோகம் என்பதிலிருந்து ஞானத்தினால் அத்வைத ஸித்தி பெறும் நிவ்ருத்தி தர்மத்தைத்தான் அவர் பரம லக்ஷ்யமாக நிலைநாட்டுகிறாரென்று தெரிகிறது. கீதை கர்ம யோகத்தைத்தான் சொல்கிறது என்று சில பேர் நினைக்கிற அளவுக்கு அநேக இடங்களில் அதை பகவான் ச்லாகித்து, அழுத்தம் கொடுத்துச் சொல்லியிருக்கிறாரென்றால் அதற்குக் காரணம் கீதோபதேசத்தை அவரிடமிருந்து பெற்றுக்கொண்ட நேர் சிஷ்யனான அர்ஜுனன் கர்ம யோகத்திற்கே அதிகாரியாக இருந்ததுதான்.

இப்படி, ப்ரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தி ஆகிய இரண்டு மார்க்கங்களையும் சீர்ப்படுத்தி்க் கொடுத்து, முடிவாக ஞான மோக்ஷத்தை நிலைநாட்டி, ஸநாதனமான வைதிக தர்மத்தை ஸம்ஸ்தாபனம் செய்யவே க்ருஷ்ணாவதாரம் ஏற்பட்டது. கீதாபாஷ்ய உபோத்காதத்தில் (முகவுரையில்) ஆசார்யாள் இப்படித் தெளிவாக்கியிருக்கிறார்.

தாம் ஸூர்யனுக்கு உபதேசித்து, பிறகு ராஜரிஷிகள் வழியாகப் பலகாலம் விளங்கிவந்த கர்மயோகம் தம் நாளில் நஷ்டப்பட்டுப் போனதையே க்ருஷ்ண பரமாத்மா வ்யக்தமாகச் சொன்னபோதிலும், அவருடைய காலத்தில் எல்லா யோகங்களும், எல்லா மார்க்கங்களுமே பழுதாகித்தானிருந்தன என்றும் கீதையிலிருந்து தெரிகிறது. பிற்பாடு கலியில் ஒரேயடியாக சைதில்யம் அடைந்தாற்போல் ஆகாவிட்டாலும், இந்த யுகத்தைத் தொட்டுக்கொண்டு அவர் அவதாரம் செய்த த்வாபராந்தரத்திலும் பொதுப்படையாக ஓரளவு நலிவு எல்லா மார்க்கத்திலும் ஏற்பட்டதாகத் தெரிகிறது. கர்மா செய்யும் இந்த்ரியங்களை சும்மா வெளிக்கு மட்டும் அடக்கின மாதிரி இருந்துகொண்டு, உள்ளுக்குள்ளே இந்த்ரிய விஷயங்களான சிற்றின்பங்களையே நினைத்துக் கொண்டிருப்பவன் வெறும் மித்யாசாரன், அதாவது மோசக்காரன், ‘ஹிபாக்ரிட்’ என்று ஒரு இடத்திலே திட்டுகிறார்¹. இது நிவ்ருத்தியில், அதாவது ஞான மார்க்கத்தில், போன மாதிரி இருந்துகொண்டே அந்த ஐடியலிலிருந்து நழுவிப்போன வாய் வேதாந்திகள் அந்த நாளிலும் இருந்திருப்பதைக் காட்டுகிறது. இதற்கு முந்தி, தம்முடைய உபதேசத்தை ஆரம்பிக்கும் இரண்டாவது அத்யாயத்திலேயே, மீமாம்ஸகர்களைத் திட்டியிருக்கிறார்². வேதத்தின் ஸாரமான தத்வார்த்தத்தை எடுத்துக் கொள்ளாமல், ஏதோ இலக்கண ரீதியில் மட்டும் அந்த வாக்கியங்களை அலசி வாதம் செய்து அதிலேயே பூரித்துப்போகிற ‘வேத வாதரதா:’ என்கிறார். இப்படி மீமாம்ஸகர்கள் அர்த்தம் பண்ணித்தான் வேதத்தின் ப்ரயோஜனமே அது கர்மாவில் மநுஷ்யனை ஏவுவதில்தான் இருக்கிறதே ஒழிய, ஞான விசாரமென்று கர்மாவை விட்டுவிட்டு ஸந்நியாஸியாகப் போகிறதில் இல்லை என்று நிர்ணயிப்பது. ஆசைப் பூர்த்திக்காகவே கர்மங்களைச் செய்யும் இவர்களை “காமாத்மா”க்கள் என்று வைகிறார். மோக்ஷமென்ற நித்யானந்தத்தை நாடாமல் தேவலோகம் என்ற கேளிக்கை உலகத்தையே நாடும் ‘ஸ்வர்க்கபர’ர்கள் தங்களுக்கு இந்த வழியில்தான் போகமும் ஐச்வர்யமும் கிடைப்பதால், வாஸ்தவத்தில் பிறவிச் சுழலிலேயே பிடித்துத் தள்ளுவதான இந்த விஸ்தாரமான சடங்குகளைப் பற்றிப் பிரமாதமாக, வசீகரமாக ப்ரஸங்கம் பண்ணுகிறவர்கள் — என்றெல்லாம் கண்டனம் செய்கிறார். புஷ்பாலங்காரம் செய்வதுபோல வார்த்தைகளை ஜோடித்தே ஜயிக்கிறார்கள் என்பதற்கு ‘புஷ்பிதாம் வாசம்’ என்கிறார். இங்கிலீஷிலும் Flowery language என்றுதான் சொல்கிறார்கள். இவர்களை அறிவில்லாத ‘அவிபச்சிதர்’கள் என்கிறார். கிருஷ்ணருடைய காலத்தில் கர்மயோகமும் கெட்டுப் போயிருந்ததை இது காட்டுகிறது. ‘பிற்காலத்தில் நஷ்டப்பட்டுப் போன யோகம்’ என்று பகவானே சொன்ன விஷயம்.

பக்தி மார்க்கத்திலும் தப்பான வழிகள் ஏற்பட்டதை முன்னேயே சொன்னேன். யக்ஷ ராக்ஷஸர், பூத ப்ரேதங்கள் வரை எல்லாவற்றையும் ரஜோ-தமோ குணக்காரர்கள் ராஜஸிகமாகவும் தாமஸிகமாகவும் வழிபட்டதைச் சொன்னேன்.

இப்படி எல்லா மார்க்கத்திலும் ஏற்பட்டிருந்த சீரழிவைப் போக்கிப் புனருத்தாரணம் செய்யவே க்ருஷ்ணாவதாரம் ஏற்பட்டது.

தர்ம ஸம்ஸ்தாபனத்திற்காகவே அவதாரம் என்று க்ருஷ்ணன் சொன்னது தெரிந்திருக்கும். தர்மம் என்பது ப்ரவ்ருத்தி தர்மம், நிவ்ருத்தி தர்மம் என்று இரண்டாக இருப்பதென்று ஆரம்பித்தேன். நிவ்ருத்திக்குப் பக்குவப்படுத்தும் நிஷ்காம்ய கர்ம யோகமாக ப்ரவ்ருத்தி மார்க்கம் அமையாதவரையில் அதற்கு ‘தர்மம்’ என்று பேர் கொடுக்கவே க்ருஷ்ண பரமாத்மா தயாராக இல்லை. எத்தனைதான் வேத கர்மாநுஷ்டானம் செய்தாலும் ஸரி, கர்ம பலனுக்காகவே செய்தால் ப்ரயோஜனமில்லை; பலனைத் தியாகம் செய்து, நித்ய ஸெளக்கியத்திற்கான நிவ்ருத்தி மார்க்கத்தை மேற்கொள்ளும் சித்தப் பக்குவத்தைப் பெறுவதுதான் ப்ரயோஜனம் என்பதே அவர் அபிப்ராயம். வேதாந்தத்தில் இருப்பதைத்தான் அவர் தம்முடைய அபிப்ராயமாகவும் சொன்னார். ஆசார்யாளும் அதையேதான் நன்றாக மெருகேற்றி ப்ரகாசிக்க வைத்தார். ப்ரவருத்தியைக் கர்ம யோகமாக்கினால்தான், கர்ம யோகத்தினால் சித்த சுத்தி. சித்த சுத்தி பெற்றபின் கர்மாவில் பற்றுப் போய் ஞான விசாரத்தில் ஈடுபாடு ஏற்பட்டு நிவ்ருத்திக்குப் போவது என்று ஆகும். பலனுக்காகவே கர்மாவை ஆயுஸ் முழுக்கப் பண்ணிக்கொண்டிருப்பது என்ற மீமாம்ஸையை ஏற்றுக்கொண்டு விட்டால் அப்புறம் நிவ்ருத்தி மார்க்கம் ஏது? இவ்விதத்தில் க்ருஷ்ணர் நாளில் நிவ்ருத்தி தர்மத்திற்கு முக்யமாக ஹானி ஏற்பட்டு, அவர் இரண்டையும் ஸ்தாபிப்பதற்காக அவதரித்தார்.

¹ III.6
² II. 42.3

Previous

Quick jump: தெய்வத்தின் குரல் - ஐந்தாம் பகுதி காரிய நிறைவு கரிமுகனாலேயே மலரும் மனமும் ஆனைக்கா ஆனைமுகன் வாகீசர் யார்? தேவதையரின் இடையூறும் தீர்ப்பவர் மன்னாகுடிப் பெரியவாள் 'ந்யாயேந்து சேகரம்' பிள்ளையாரும் தர்க்க சாஸ்திரமும் 'பெரியவா'ளின் பிள்ளையார் ஸ்லோகம் 'தத்-ஹேது'நியாயம் இதர தெய்வ உபாஸகரும் வழிபடுவது 'தொந்தம்' பாத தாமரை 'பாத பூஜைக்கார'ரின் பெருமை 'ந்யாயம்'அறியாதரும் அறிந்தவரும் பண்ணுபவை எல்லாப் பலன்களும் அளிக்காதவராயினும் பல தெய்வங்கள் ஏன்? எல்லாப் பலனும் அளிக்காத வராயினும் தான்! 'வெரைட்டி'வழிபாடே மனித இயற்கை இக-பர பலன்கள் இரண்டு தாயார்க்காரர்! ஆறு தாயார்க்காரர்! ஐயப்பனின் தாயாரைப் பற்றிய பிரச்னை! அக்கால ... விக்னேஸ்வரர் ரக்ஷிக்கட்டும்! கண்டனத்திலும் கண்ணியம் பிறையுடன் விளையாடிய பிள்ளையார் சித்ர கவிதை 'மங்கள'ஸ்லோகம் ஊடல்-கூடலின் தத்வார்த்தம் விளையாட்டில் மறைந்த விரோதம் 'அந்த'ஸ்லோகத்திற்கு 'இந்த'ஸ்லோகத்தின் அத்தசாட்சி களபம் லேசாக்கி அருள்வாராக! பிற சொத்துக்களும், குரு தரும் சொத்தும் தெய்வ பக்தியும் குரு பக்தியும் அநுபவ ஞானம் மூளையும் இதயமும் ச்ருதி-யுக்தி அநுபவம் இரண்டு பக்திகளா? பலனளிப்பவன் ஈஸ்வரனே! இரண்டு க்ருபைகளா? எல்லா வணக்கமும் போய்ச் சேருவது ஒருவனையே ஒரே பக்திதான்;க்ருபையும் ஒன்றுதான்! ஸ்லோகப் பொருளில் மாறுதல் ஒருவரே போதுமெனில் அவர் ஈஸ்வரனா, குருவா? மாறுபாட்டில் ருசியே மனித இயற்கை அநன்ய பக்தி; ஆதர்சத்துக்கான யுக்தியே அநன்ய பக்தி; நடைமுறை சிரமங்கள் 'ஈசனே குரு'என்பதும், 'குருவே ஈசன்'என்பதும் குருவையே ஈசனாகக் கொள்வதெப்படி? குரு வழிபாட்டின் சிறப்பம்சங்கள் யதோக்தகாரி:சொன்ன வண்ணம் செய்த பெருமாள் காஞ்சியிலுள்ள 'திவ்ய தேசங்கள் பல்லவரும் சைவ-வைணவமும்;வைகுண்டப் பெருமாள் கோயில் பல்லவர் தோற்றுவாய் திருவெஃகா பெருமாளின் பெருமை கணிகண்ணன்:அருள் நெஞ்சும் அஞ்சாநெஞ்சும் சொன்ன வண்ணம் செய்தது! ஈஸ்வரனையும் வருவித்துத் தரும் குரு ஸோமாசி மாற நாயனார் ஸ்வாமியிடம் ஸ்வாதீனம் கொண்ட ஸ்வாமிகள் நம் அறிவை மீறிய மஹான்களின் போக்கு தூதுபோன தூதுவளை! பரமன் வைத்த பரீ¬க்ஷ குருவுக்குக் குறை இருந்தாலும்... குருபக்தியின் அநுகூலங்கள் மூன்று விதமான பாவங்கள் குருபக்திக்கு ஈசன் செய்யும் அருள் குரு-சிஷ்யர்:இருபெரும் தர்மங்களின் உருவகம் எந்த பாவத்தினாலும் ஈசனருள் பெறலாம் குருமுகமாக அறிவதன் சிறப்பு மும்மூர்த்தியரை மூலப்பொருளாக அல்லாமல் பண்டிகை இல்லாத கடவுள் கோயிலில்லாத கடவுள் பூஜை இல்லாத காரணம் வைஷ்ணவ ஆலய மூர்த்திகள் ஆகமத்தில் ப்ரம்மா ப்ரம்மாவின் தொழில் கருணையானதே! ருத்ரன்-சிவன் (சிவம், நடராஜா) - மஹேஸ்வரன் வைஷ்ணவத்தில் குரவே நம: எதற்காக நமஸ்காரம்? முத்தொழில் புரிபவர் என்பதற்காக வழிபாடில்லை முழுமுதலாக வழங்கும் மூர்த்திகள் ப்ரம்மாவுக்கு மட்டும் ஏன் விலக்கு? ப்ரம்மாவை உள்ளடக்கி த்ரிமூர்த்தியர் ஏற்பட்ட ... ஸரஸ்வதிக்கு ஆலயம் இல்லாததேன்? ஸாவித்ரி, காயத்ரி, நாரதர் விஷயம் குரு பரம்பரையில் ப்ரம்மா நமஸ்கரிப்பதற்குக் காரணமில்லை! வித்யாஸமான முத்தொழில்கள் நமஸ்காரத்திற்கு உரியவராக பரப் பிரம்மமாக கரை ஏறியவர், ஏற்றுவிப்பவர் ஆசார்யாள் அளிக்கும் ஆசார்ய லக்ஷணம் ப்ரம்மமாயினும் நமஸ்காரத்துக்குரியவரே! நமஸ்காரமே செல்வம்:ஆசார்யாள் உணர்த்துவது அம்பா, மாதா:அம்மன், தாயார் நமஸ்காரம் அளிக்கும் பயன்கள் ஒரு திருத்தம்:'துரித உத்தரணம்' மறுமைப் பயன் கோரி 'ஏவ'எதில் சேர வேண்டும்? மூவுலக குரு குரு வந்தனை-நிந்தனை:அம்ருதம்-விஷம் குருவின் 'முயற்சி'உத்தரணத்தைக் குறிப்பதே ப்ரவ்ருத்தி-நிவ்ருத்தி இருவித மக்களுக்கான இரு வழிகள் கர்ம மார்க்கத்தின் இருவித பலன்கள் காலப்போக்கில் கர்ம யோக நலிவு இரு மார்க்கங்களின் உபதேசங்கள் பக்தி கீதை கூறும் யோகங்கள் 'நிரந்தர'யோகமான அத்வைதம் கண்ணன் செய்த புனருத்தாரணம் கண்ணுனம் சங்கரரும் பூர்வகால அவதாரங்கள் கலியுகம் :தொடக்க காலத்திலும் பிற்காலத்திலும் கலியுகம் பேரபாயம்:மயக்கு வேஷம் புது மத ஸ்தாபகர்கள் பௌத்த சமண மதங்களும் ஹிந்து மதமும் யாகத்தில் ஹிம்ஸை பிற மத கண்டனத்திற்காக அல்ல;ஸ்வயமத கண்டனம் கூடாது ... கலி அதர்மத்திற்கே ஸங்கற்பிக்கப்பட்டதா? சங்கர 'விஜயம்' எழுபத்திரண்டு மதங்கள் ஆசார்யாளின் ஆச்சரிய ஸாதனை அனைத்தும் அடங்கிய வைதிகம் ஆசார்யாள் மதமே இதர மதங்களைப் பற்றி கடவுட் கொள்கை பௌத்த-ஜைனமும் பொது ஜனங்களின் மனப் போக்கும் அப்பட்டமான லோகாயதம் வேதத்தை ஒப்பியும் வேதாந்தத்தை ஒப்பாத மதங்கள் முழுதும் வேத ஸம்மதமானாலே வைதிகம் புரட்சி மதங்கள் அவதாரம் தோன்ற அவசியச் சூழ்நிலை அவதார தத்வம் அவதார ரஹஸ்ய சூசனை ஏன் ஸங்கல்ப மாத்திரத்தால் கூடாது? அவதாரத்தில் மனிதத்தன்மையும் தெய்வத்தன்மையும் கலந்து பழகும் ஆசைக்காகவும் அவதாரம் குறித்து ஐயம் கூடாது முன்னெப்போதுமில்லா தர்மக் குலைவு கீதாவாக்ய பரிபாலனம்:பிரச்னையும் தீர்வும் ஏன் ஸந்நியாஸியாக அவதாரம்? ப்ரம்மசர்ய ஆச்மரமத்திலும் அந்தண குல அவதாரம் விஷ்ணு அவதாரமும் சிவாவதாரமும்:சிவ- விஷ்ணு ஒற்றுமை ... ஞான சிவனே ஞானாவதாரமாவது சக்தி உள்ளடங்கிய தக்ஷிணாமூர்திதயின் அவதாரம் சாக்தர், சைவர், வைஷ்ணவர் மூன்றுமான ஆசார்யாள் மங்களமயமான தெய்வ குரு அவதாரத்திற்குப் பூர்வாங்கம் செயலற்றவரின் கருணையுள்ளம் மனமென்ற த்வதைம் மறைவதே அத்வைதம் சூன்யமில்லை;ஸச்சிதானந்த பூர்ணமே ஜீவாத்ம-பரமாத்ம பேதமும் இல்லை மாயா ஸஹிதனாயினும் ஈசன் ஞானியே! அவதார நோக்கம்:கர்ம-பக்தி வழியே ஞானம் அடைவித்தல் கலப்படமற்ற நன்மை எதுவுமில்லை உபகாரப் பணியிலும் அபகாரம்! எதுவும் செய்யாமலிருப்பதற்கான அவதாரம்! நடைமுறையில் நற்கர்மத்தின் பயன் செயலற்றுப் போக வழியாகவே செயல்களும்! நடைமுறை:காரியம் செய்வது: லக்ஷ்யம்:சும்மாயிருப்பது கர்த்தாவின் அஹம்பாவம் நீங்கவே நல்லதிலும் கெடுதல் ஸ்வயநலமாகாது சும்மாயிருப்பதாலும் லோகோபகாரம் காரியமின்மையைச் சொல்லவே ஓயாக்காரிய அவதாரம் சம்-பு-சம்-கரரானார் ஈச்வராவதார ப்ரமாணங்கள்:வேத - இதிஹாஸ - புராணங்களில் நேர் சிஷ்யர்களில் தரும் சான்று அவரே அளிக்கும் சான்று! பூர்வாசார்ய பரம்பரை வஸிஷ்டரிலிருந்து வ்யாஸர் வரை சுக ப்ரஹ்மம் 'பதஞ்ஜலி சரிதம்' திருமாலின் இதயத்தில் சிவ நடனம் அஜாப-ஹம்ஸ நடனம் ஆதிசேஷன் அவதாரம் திரிகரணத்திற்கும் திருத்தொண்டு ஆயிரம் சீடருக்குப் அதிசயப் பாடம்! பிரம்மரக்ஷஸ்;ராக்ஷஸ ஜாதி விபரீதம் விளைந்தது! கெனடர்;திராவிடர் தப்பித்த சீடருக்குச் சாபமும் அநுக்ரஹமும் கௌடரின் பிற்கால சரித்திரம் ஞானியும் பக்தியும் ஆசார்யாளின் போற்றுதல் சந்திர சர்மாவின் சரித்திரம் குரு பரம்பரையில் ஸந்நியாஸிகள் (நிர்வாணம்) ஸந்நியாஸ நாமம்;சங்கர நாம மஹிமை ராமாநுஜர் ஒற்றுமை கோவிந்தரின் சிறப்பு அதிகார புருஷர் வரிசையே ஆசார்ய பரம்பரை வேண்டுதலும் வரமும் தேவர்களின் அவதாரம் பௌத்த கண்டனத்தில் மீமாம்ஸகர்களின் உதவி பௌத்தத்தின் மும்முனை ஆக்ஷேபனை கடவுட் கொள்கையை நிலைநாட்டியது ஆசார்யாளின் பாகுபாடு கர்ம மார்க்கக்காரர்களின் அவதாரத்திற்குக் காரணம் இந்திரன், ஸரஸ்வதி அவதாரங்கள் அரசு ஸஹாயமின்றியே ... கேரள சரிதம் ஆதித் தமிழகத்தின் அந்தணர்கள்;கேரளத்தில் தமிழ் கும்பகோணப் பூர்வீகம்?காஞ்சிஸ்ரீமடமும் ... ஆர்யாம்பா:காஞ்சி காமாக்ஷி ஆர்யன்:ஐயப்பன் அவதார பூமிக்கான யோக்யதாம்சம் பெற்றோரான புண்யசாலிகள் திருச்சூரில் வேண்டுதல்:க்ஷேத்ரச் சிறப்பு வரப் பிரதானம் ஜயந்திச் சிறப்புக்கள் விமரிசையாக விழாக் கொண்டாடுக காஞ்சி மண்டலத்தின் விசேஷத் தொடர்பு காமாக்ஷி ஆலயத்தில் சங்கர ஜயந்தி மனத்தின் அர்ப்பணமும் மௌன மனனமும் நாமகரணச் சிறப்பு கடபயாதில் ஸித்தி நாள் அவதார நன்னாள் 'சம்'மைச் செய்வது;பிரத்யக்ஷசான்று பக்தியும் ஹ்ருதயமும் ஸ்ரீசைலம்; 'அர்ஜுன'க்ஷேத்ரங்கள் ஸ்ரீ சங்கரரின் கால நிர்ணயம் அவதார தின, ஸித்தி தின ... 1. மாற்றுக் கருத்து (A.H. 788-820) 2. குமாரிலர் காட்டும் காளிதாஸனின் மேற்கோள் ... 3. ஆசார்ய பாஷ்யத்தில் பௌத்தக் கொள்கைகள் 4. ஆசார்ய ஸ்தோத்ரங்களில் A.H. குறிப்புக்கள் 5. பூர்ணவர்மனைப் பற்றிய குறிப்பு 6. மேல்நாட்டவரின் பரிஹாஸமும் உள்நோக்கமும் 7. கலியுகத்தில் நமது காலக் கணக்குகள் 8. நமது சரித்ர ஆதார நூல்கள் 9. மையக் கேள்வி:மெகஸ்தனிஸ் சொல்லும் ஸன்ட்ரகோட்டஸ் ... 10. காளிதாஸன் விஷயம் 11. கிறிஸ்து சகாப்த பௌத்த நூலாசிரியர்கள் விஷயம் 12. பூர்வகால புத்தர்களும் ஜினர்களும் 13. மஹாயான விஷயம் 14. 'த்ராவிட சிசு'விஷயம் 15. 'ஸுத த்ரோஹி' விஷயம் 16. எது எந்த சங்கரர் செய்தது? 17. அநுக்ரஹமே லக்ஷ்யம், ஆராய்ச்சி அல்ல 18. பூர்ணவர்மன் விஷயம் 19. 'அபிநவ சங்கரர்' 20. நவீன ஆராய்ச்சியாளரிடமே ஒரு மாற்றுக் கருத்து 21. கி.மு. முதல் நூற்றாண்டு என்னும் கருத்து 22. மேற்படி கருத்துக்கு மாற்றுக் கருத்து 23. த்வாரகா ஸ்ரீமடத்தின் சான்று 24. முக்கிய ஆதாரம்:சங்கர மடங்களிடையே ஒரே கருத்து 25. ஹாலன்-பூர்ணவர்மன் 26. பௌத்த-ஜைன நூல்களின் அத்தாட்சி அதிமேதைக் குழந்தை பால்ய உபநயன சிறப்பு அனைத்து சாஸ்திர அறிவும், அனைத்தும் அடங்கும் ... புரியாத ஸ்லோகம் புரிந்தது! பொன்மழை பொழிவித்தது;லௌகிகத்திலேயே ஆத்மிகமும் (முதல் துதியிலேயே பிற்கால உபதேசங்களின் வித்து) மாறி ஓடிய ஆறு! உலகப் பணி அழைத்தது!மனித தர்மமும், அவதார மர்மமும் துறவியானார்! அன்னையைப் பிரிந்து ஆசானைத் தேடி... அவருக்கு குரு எதற்கு? சங்கர விஜயங்களும் ஆசார்யாள் குறித்த மற்ற ... 1. கதாபேதங்கள் 2. மாதவீய சங்கர விஜயம் 3. வ்யாஸாசலீயம் 4. ஆனந்தகிரீயம் (சிதம்பரமும் ஆசார்யாளும்) குரு தர்சனம்-துறவறம்-ஸ¨த்ர பாஷ்யம் காசி வாஸத்தில் வைதிக மதப் பிரசாரம் ஆசார்யாளின் நூல்கள் மூன்று மார்க்கங்களையும் ஸ்தாபித்தவர் பத்மபாதரின் கதை;வேடனின் பெருமை கொலையாளிக்கும் கருணை! தாமரை தாங்கிய தாளர் வ்யாஸருடன் வாதமும், ஆயுள் நீடிப்பும் 'ஞானியின் தீண்டாதானும் என் குருவே!' ஞானியின் ஸமத்வம் வேறு;ஸமூஹ ஸமத்வம் வேறு விஸ்வநாதர் விளையாடல்! குமாரிலபட்டர் கதை;கர்மமும் ஞானமும் மண்டனரின் பண்டித நகரம் மண்டனர்-ஸரஸவாணி தம்பதியை வென்றது ச்ருங்கேரிச் சிறப்பு ஸுரேச்வரரின் தனித்தன்மையும் சிறப்பும் பத்மபாதரின் 'பஞ்ச பாதிகை' மௌனஞானி ஹஸ்தாமலகர் தோடகர் தாஸ்ய பக்தியின் திருவுருவம் இன்னும் இரு சிஷ்ய ரத்தினங்கள்:ஸர்வஜ்ஞாத்மரும் ... அதிசயம் சாதித்த அமோக திக்விஜயம்: ஆன்மிய ஐக்கியமும் ... உக்ர தெய்வங்களை சாந்தமாக்கியது தெய்வபேதம் நீக்கியது; 'பஞ்சாயதன'மூர்த்திகள் அனைத்து மட்டத்தினருக்கும் ஆசார்யரான ஜகத்குரு அத்வைத உள்ளிட்ட மதங்களின் ஸாராம்சம் ஸ்ரீ சங்கர மடங்கள் அன்னை மறைவு அகில பாரத க்ஷேத்ராடனம் சிவ-சக்தி தர்சனம்:சிவலிங்கங்களும் சக்தி ... காஞ்சி மஹிமை காஞ்சியில் ஆசார்யாள் சரிதம் கேட்ட பலன் அஞ்ஜனைச் செல்வன்; அஜாட்யம் அருளட்டும்!

Next